Tanrı’yı Aramak

Siz de ben de bir şey arıyoruz. Bunun ne olduğunu tam olarak bilemesek de, aramaya devam ediyoruz. Ne kadar çabalarsak çabalayalım, arayışımıza bir son veremiyoruz. Sanki kayıp bir cüzdanı arıyormuşçasına, kaybolan bu şeyi bulana dek de rahata kavuşamayacağız. Oraya buraya bakınsak da, onu bulamıyoruz ama arayışımız hala daha devam ediyor.

 

Onu tüm yüreğimizle arıyoruz çünkü bizi yiyip bitiriyor. Huzurumuz yok! Onu bulma konusundaki kararlılığımız, aldığımız her kararı etkiliyor. Onu fena halde istiyoruz ve yalnızca biz değil, herkes istiyor. Tanrı’yı sevsek de sevmesek de, bu arayış hepimizin içerisinde mevcut. Bu, insan olmanın bir parçası. Tanrı tarafından bunu aramak için yaratıldık ve arayacağız da.

 

Bunun ne olduğunu merak ediyor olabilirsiniz. Nedir bu, diye soruyorsunuzdur, aramaktan vazgeçemediğimiz şey? Bahsettiğimiz şey görkemdir. Görkemin peşindeyiz, saf bir görkemin peşinde!

 

Tanrı bu güçlü isteği -ki ne büyük bir istektir bu- yüreklerimize yerleştirmiştir. (Elçilerin İşleri 17:26-28) Tanrı’nın benzeyişinde yaratılmış olan bizler, Tanrı’nın görkeminden daha azıyla tatmin olamayız. Augustinus’un yıllar evvel söylediği gibi, “İnsanı kendin için yarattın. Bu yüzden yüreğimiz sende huzur bulana dek huzursuzluklarla çalkalanıp duracaktır.”
Jeffrey D. Johnson