İsa’nın çarmıhtaki ölümü, Tanrı’nın günaha karşı olan laneti yüzündendi. Kutsal Kitap şöyle söylemektedir, “Ağaç üzerine asılan herkes lanetlidir.” (Galatyalılar 3:13) Orada İsa’nın çarmıha gerilişini sevinçle ve büyük bir keyifle izleyenler vardı. O’ndan tamamen nefret etmek üzere yetiştirilmişlerdi. Fakat, neticede, İsa’yı çarmıha onlar göndermedi. O’nu çarmıha gönderen Baba Tanrı’ydı. Bu nedenle, İsa çarmıha gerilmiş durumda şöyle haykırmaya başladı, “Tanrım, Tanrım, beni niye terk ettin?” (Matta 27:46)
O, Tanrı’nın cezasına katlanabilen Tanrı Oğlu’ydu ve insanların günahının bedelini ödeyen insandı.
O’na inandığımız zaman O’nun bizim yerimize ölmüş olduğuna da inanmış oluruz. Kutsal Kitap şu şekilde vaat eder, “Tanrı dünyayı öyle sevdi ki biricik Oğlu’nu verdi, öyle ki O’na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın ancak sonsuz yaşama kavuşsun.” (Yuhanna 3:16)
Allen Vander Pol
Mesih olmadan ahlaklılık da ahlaksızlık kadar ruhu lanetler.
Dustin Benge