Lütufta ilerleme ruhsal sağlığın en iyi kanıtıdır. Canlı olan bir şey sürekli ilerleyerek sağlıklı olduğunu gösterir. İlerlemeyen canlı değildir.
Lütufta ilerleme inancımızda mutlu olmamızın bir yoludur. Konforumuzla kutsallığımız arasında bağlantı vardır. İnandığında kendini çok sevinçli ve esenlikli hisseden ve yüreğinde “Ruh’un tanıklığını” çok net duyan (Romalılar 8:16) inançlı ruhsal olarak gelişen inançlıdır.
Lütufta ilerleme başkalarına yararlılığımızın sırrıdır. Başkalarının üzerindeki etkimiz büyük ölçüde, bizde ne gördüklerine bağlıdır. Dünyayı düşünerek yaşamını düzenleyen inançlı sürekli ilerleyen ve gelişen inançlıdır.
Lütufta gelişme Tanrı’yı hoşnut eder. Yaptığımız bir şeyin Tanrı’yı hoşnut edebilmesi önemli gibi gelebilir. Ama İsa, öğrencilerine Babam çok meyve vermenizle yüceltilir. Böylelikle öğrencilerim olursunuz (Yuhanna 15:8) der. Rab bütün halkından ama özellikle de ruhsallıkta ilerleyenlerden keyif alır.
Ama başka her şeyden çok, lütufta ilerlemenin hem bir imkan hem de bizim sorumluluğumuz olduğunu fark edelim. İnançlı ilerlemezse kimin kusurudur bu? Açıkçası, Tanrı’nın kusuru değildir. İnançlıların görevi ilerlemektir. İlerlemeyi ihmal etmek inançlının ayrıcalıklarını elinden alır, Ruh’u kederlendirir, canı köreltir. Ruhsal ilerleme kaydetmiyorsak biz suçlanmalıyız, başkası değil.
John Charles Ryle D. D.
Ruhsallıkta ilerlemenin gerçekliği
Lütufta ilerleme diye bir şey vardır. Bunu söylerken, Tanrı’nın gözünde aklanmamızda kendi çabalarımızla bir fark yaratabildiğimizi kast etmediğimi açıklığa kavuşturmak istiyorum. İnandığımız ilk andan daha çok affedilemeyiz, bağışlanamayız, aklanamayız. Sözünü ettiğim lütuflarda -tövbemiz, imanımız, umudumuz, sevgimiz, alçakgönüllülüğümüz, gayretimiz ve cesaretimiz- ilerlemeyi bize Kutsal Ruh verir. Bu lütufların her birinde ilerleyerek sürekli ruhsal gelişme kaydedebiliriz, etmeliyiz.
Kutsal Kitap’ta lütufta ilerleme öğretilir. İmanınız büyüdükçe büyüyor, her birinizin öbürüne olan sevgisi artıyor. (2.Selanikliler 1:3) Her iyi işte meyve vererek Tanrı’yı tanımakta ilerlemeniz için dua ediyoruz. (Koloseliler 1:10) Duam şu ki, sevginiz, bilgi ve her tür sezgiyle durmadan artsın. (Filipililer 1:9)
John Charles Ryle D. D.
Ruhsallıkta ilerlemenin sonuçları
Lütufta ilerlemenin bir sonucu daha alçakgönüllü olmaktır. Biz Tanrı’ya daha çok yaklaşarak kutsallığını ve mükemmelliğini daha çok öğrendikçe, O’nun gözündeki değersizliğimizi o kadar çok fark ederiz. Yüzbaşının sözlerini (Matta 8:8) bizim de söyleyebileceğimizi hissederiz – Ya Rab, evime girmene layık değilim. Ya da Kaybolan Oğul’un (Luka 15:19) sözlerini: Ben artık senin oğlun olarak anılmaya layık değilim. İnançlılar cennetin görkemi için ne kadar olgunlaşıp kıvama gelirse, başlarını mısır gibi daha çok eğer.
Lütufta ilerlemenin başka bir sonucu Rab İsa Mesih’e sevginin artmasıdır, bu da O’na imanı derinleştirir. Kuşkusuz, inançlı ilk inandığında Mesih’i çok düşünür. Ama lütufta ilerleme Mesih’i daha da arzu edilir duruma getirir. İlerlemenin istenen sonucudur bu!
Lütufta ilerlemenin başka bir sonucu yaşamda kutsallığın artmasıdır. Karakterimizdeki zayıflığa karşı daha uyanık oluruz. İblis’e ve günaha daha güçlü direniriz. Başımıza günahla ilgili bir sorun gelmediğini görürsek, lütufta ilerlemediğimizin belirtisidir bu.
John Charles Ryle D. D.
Ruhsallıkta ilerlemenin sonuçları
Lütufta ilerlemenin başka bir sonucu arzularımızın ve düşüncelerimizin daha ruhsal olmasıdır. İlerleyen inançlı ev ve yaşam sorumluluklarını imanla yerine getirecektir. Ama en sevilen şeyler ruhsal şeyler olacaktır. Bir zamanlar çok önem taşıyan eğlenceler ve fikirler değerini kaybetmiş gibi gelecektir. Bunlar başlı başına günah olmayabilir ama ilerleme kaydeden inançlıya giderek önemsiz gibi gelecektir.
Lütufta ilerlemenin başka bir sonucu herkesi ama özellikle de diğer inançlıları daha çok sevmektir. İlerleme kaydeden can, başkasının davranışını en iyi şekilde yorumlamaya çalışacaktır. Lütufta azalmanın en güvenilir belirtisi başkalarının zayıf yanlarını görmek ve kusur bulmak istemektir.
Lütufta ilerlemenin söz edeceğim son sonucu müjdeciliğe artan ilgidir. Yurt içinde ve yurt dışında görevlerle ilgili ne düşündüğümüz ve ne yaptığımız canımızın ilerlediğinin en güvenilir belirtisidir. Ruhsal ilerleme kaydedip kaydetmediğimizi bilmek istiyorsak, başkalarının kurtuluşuna ilgimiz artıyor mu, diye bakmalıyız.
John Charles Ryle D. D.
Birbirine sevgiyle hizmet etmek ne manaya gelir? Pratikte başkalarını başarılı yapmak için çalışmak manasına gelir.
Bir pastör koyunlarını sever ve onlar için ölmeyi ister. Bu bazen onları gitmeye hazır olmadıkları veya gitmeyi istemedikleri yerlere götürmeyi istiyor olması manasına gelir. Hristiyan önderin rolü zayıflığa rağmen ileri gitmeyi ve başkalarını da zayıflıklarına rağmen ileri gitmeye teşvik etmeyi istemektir.
Önderlik kimliği, önemi ve gücü kanıtlamanın bir yolu değil baş hizmetkar olmaktır. Önderler otoriteyle önderlik etmelidir fakat amaçları her zaman Mesih’in ve diğerlerinin bir hizmetkarı olmaktır.
C. John Miller