Bize Ulaşın
viachristushizmetleri@gmail.com

ÜÇLÜBİRLİK

TANRI BİRDİR VE ÜÇTÜR

RAB, İsrail’in Kralı ve Kurtarıcısı, Her Şeye Egemen RAB diyor ki, “İlk ve son benim, Benden başka Tanrı yoktur.

Yeşaya 44:6

Eski Antlaşma sürekli olarak kendine tapınılması ve sevilmesi gereken, kendini açıklayan tek bir Yaratan Tanrı olduğunu bildirir (Yasa’nın Tekrarı 6:4-5; Yeşaya 44:6-45:25). Yeni Antlaşma da bununla hem fikirdir (Markos 12:29-30; 1.Korintliler 8:4; Efesliler 4:6; 1.Timoteos 2:5). Bununla beraber kurtuluşu sağlamak amacıyla bir takım gibi birlikte hareket eden üç kişiden bahseder. Baba, Oğul ve Kutsal Ruh (Romalılar 8; Efesliler 1:3-14; 2.Selanikliler 2:13-14; 1.Petrus 1:2). Üçlübirlik’i tarihsel olarak formüle etmek Tanrı’nın doğasıyla ilgili olan, kavrayışımızın ötesindeki bu gizemin çerçeve içerine alınarak açıklanmasını amaçlar.

Bu doktrin, Yeni Antlaşma tarihçilerinin kaydettiği gerçeklerden ve bu gerçeklerden ortaya çıkan vahiysel öğretiden kaynaklanır. Babası’na dua eden ve aynı şekilde dua etmeyi öğrencilerine de öğreten İsa, öğrencilerini tanrısal doğası hakkında ikna etmişti. Böylece O’nun tanrısal bir öze sahip olduğuna iman etmek, O’na tapınmanın ve O’na dua etmenin doğru olduğuna inanmak, Yeni Antlaşma imanının temel niteliğidir (Yuhanna 20-28-31; krş. 1:18; Elçilerin İşleri 7:59; Romalılar 9:5; 10:9-13; 2.Korintliler 12:7-9; Filipililer 2:5-6; Koloseliler 1:15-17; 2:9; İbraniler 1:1-12; 1.Petrus 3:15). İsa bir başka Paraklit’i göndereceğini vaat etti (kendisi ilk Paraklitti). Az önce kullandığımız Paraklit kelimesi, Grekçede parakleytos (παράκλητος) diye geçen kavram; danışman, savunucu, yardımcı, tesellici, müttefik, destekçi olarak çok yönlü kişisel bir hizmeti ifade etmektedir (Yuhanna 14:16-17, 26; 15:26-27; 16:7-15). Vaat edilen hizmeti gerçekleştirmek amacıyla Pentikost Günü gelen bu diğer Paraklit, başlangıçtan beri üçüncü tanrısal kişi olarak sayılan Kutsal Ruh’tu. Pentikost’tan kısa bir süre sonra Petrus, Kutsal Ruh’a yalan söylemenin Tanrı’ya yalan söylemek olduğunu deklare etti (Elçilerin İşleri 5:3-4).

Böylece Mesih, vaftizin “Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla” (burada tekil bir dil kullanılıyor: tek Tanrı, tek ad), yani Hristiyanların kendilerini adadıkları üç kişi ama tek olan Tanrı’nın adıyla yapılmasını emretti (Matta 28:19). Öyle ki İsa’nın vaftiz olduğunu anlatan bölümde de bu üç kişi ile karşılaşırız: Baba Oğul’un doğruluğunu tanıdı bundan sonra Ruh, Oğul’un yaşamında ve hizmetinde varlığını gösterdi (Markos 1:9-11). Böylece 2.Korintliler 13:14’te Üçlübirlik’in bereketlemesiyle karşılaşıyoruz. Bununla beraber Vahiy 1:4-5’te Baba, Kutsal Ruh ve Oğul’dan esenlik ve lütuf duasını görüyoruz (eğer Ruh’un Üçlübirlik’in diğer kişileriyle eşit derecede Tanrı olduğunu düşünülmeseydi, Ruh’u Baba ile Oğul arasına yazılır mıydı?). Bunlar Yeni Antlaşma’nın Üçlübirlik öğretisi hakkında ki görüşünün ve vurgusunun daha dikkat çekici bazı örneklerinden biridir. Tarihsel anlamda Üçlübirlik’in teknik dili orada bulunmasa da Üçlübirlik inancı ve görüşü Kutsal Kitap’ın geneli boyunca mevcuttur. Bu yüzden Üçlübirlik bir Kutsal Kitap doktrini olarak kabul edilmelidir: Tanrı’nın kimliği hakkında ki bu doktrin Eski Antlaşma da neredeyse hiç belirgin olmasa da Yeni Antlaşma’da basit ve açık bir ebedi gerçektir.

Bu doktrinin temel bildirisi, tek olan Tanrı’nın kendi içerisinde ki birliğinin kompleks bir yapıya sahip olmasıdır. Bahsettiğimiz üç kişisel “öz”, birbirine tamamen eşittirler, ebediyen birbiriyle birliktedirler ve bireysel farkındalığa sahiptirler. Her biri “sen” dediği iki kişiyle olan ilişkisinde aynı zamanda “ben”dir ve her biri diğer ikisiyle birlikte aynı tanrısal öz açısından tamamen paydaştır. Bu üç kişisel öz, tek bir kişi tarafından oynan üç ayrı rol değildir (bunun adı modalizmdir). Ayrıca bu üç kişisel öz, tek bir kümenin içerisindeki üç tanrıda değildir (bunun adı da triteizmdir). “O” olarak bilinen tek Tanrı aynı zamanda ve eşit derecede “Onlar”dır ve “onlar” daima birliktedir ve iş birliği içerisinde çalışırlar. Bu iş birliği içerisinde Baba eylemi başlatır, Oğul itaat eder ve Kutsal Ruh her ikisinin isteğini gerçekleştirir ki ayrıca bu halihazırda Ruh’ta aynı isteğe sahiptir. Bu, Tanrı’nın İsa’nın sözleri ve yaptığı işler aracılığıyla açığa çıkardığı gerçektir ve Yeni Antlaşma’nın ortaya koyduğu kurtuluşun gerçekliğini destekler.

Üçlübirlik doktrininin bizim için pratik önemi, bize karşı yaptıkları lütufkar hizmette Üçlübirlik’in her kişisine eşit derecede dikkat ve yücelik vermemiz gerektiğidir. Üçlübirlik’in sunduğu hizmet, Müjde’nin temel konusudur. Nitekim İsa’nın Nikodim’le sohbetinde gördüğümüz gibi, üç Kişi’nin Tanrı’nın lütuf planındaki farklı rollerini dikkate almadan müjdeden söz edemeyiz (Yuhanna 3:1-21; özellikle ayet 3, 5-8, 13-15). Hristiyan inancıyla ilgili Üçlübirlik’i reddeden her türlü öğreti Kutsal Kitap standartlarına göre yetersiz kalır ve kesinlikle temelinde yanlıştır. Bu tür öğretilere yaklaşmak Hristiyanların yaşamlarını doğal olarak yoldan çıkarmaya meyillidir.

Bu makale, J.I. Packer’ın Teoloji’ye Giriş Kitabının basitleştirerek okuma kolaylığı için düzenlenmiştir. Metinin orijinalini bu linkten bulabilirsiniz.