Bize Ulaşın
viachristushizmetleri@gmail.com

SONSUZ YAŞAMA SAHİP OL

Geçen yaz, kilisedeki dostlarımızın cömertliği aracılığıyla, karım ve ben bir hafta Cozumel, Meksika’da zaman geçirebildik. Harika bir geziydi. Otelimiz sahildeydi. Yemekler mükemmeldi. Su, mavinin daha önce hiç görmediğim bir tonundaydı. Fakat hepsinden daha önemlisi, yirmi beş yıllık eşimle kesintisiz güzel vakit geçirdim. Bir gün, öğleden sonra geç saatlerde sahilde kitap okumak için oturup akşam yemeğine ne zaman gideceğimizi düşünmek dışında başka bir derdimiz olmadığı zaman, Kristy’e baktım ve dedim ki “Yaşam budur!”

Yaşam, Yuhanna’nın müjdesinde önemli bir temadır. Dilimize Yunancadan çevirilen “yaşam” ve “canlı” kelimeleri, Yuhanna kitabında altmıştan fazla kez ortaya çıkar. Bunların en göze çarpanı Tanrı’nın İsa Mesih aracılığıyla verdiği “sonsuz yaşam” olarak adlandırdığı yaşama gönderme yapmaktadır. İnsanlar ölümsüz olmak ister ve bunu çeşitli şekillerde ararlar. Fakat İsa, kurtuluş için O’na iman eden herkesin sonsuz yaşama sahip olduğunu söyler. Yuhanna müjdesini yazmasının sebebinin okuyucularının İsa’nın Mesih olduğuna, Tanrı’nın Oğlu olduğuna ve O’na iman ederek “O’nun adıyla yaşama kavuşacaklarına” inanmaları (20:31) olduğunu söyler. Göreceğimiz gibi, Mesih’teki “yaşam” ve “sonsuz yaşam” eş anlamlıdır.

Bunu anlamamıza yardımcı olmak için Yuhanna tüm müjdesini yaratılış bağlamında yazar. Neden yaratılış? Çünkü yaratılışta, Tanrı yaşamı yarattı. Yuhanna’nın açılış cümlesi Yaratılış 1. bölüme göndermeyle başlar: “Başlangıçta söz vardı”. Yuhanna bize “Söz’ün” İsa Mesih olduğunu ve Mesih’in her şeyin yaratıcısı olduğunu açıklayarak devam eder (2 ve 3.ayetler). Sonra Yuhanna şu açıklamayı yapar: “Yaşam O’ndaydı ve yaşam insanların ışığıydı”. Yuhanna burada bize eğer gerçek yaşam istiyorsanız bunu sadece tüm yaşamın yaratıcısı olan İsa Mesih’te bulabileceğinizi söylüyor. İsa daha sonra “Yol, gerçek ve yaşam Ben’im” diyor (14:6). İşte ilk önemli noktamız budur, İsa Mesih’i tanıyana kadar aslında gerçekten “yaşamıyoruz”. Bize yaşam veren O’dur.

Bundan da öte, İsa’nın verdiği yaşam “sonsuz yaşamdır”. Basitçe söylemek gerekirse, sonsuz yaşam asla son bulmayan yaşamdır. Fakat Kutsal Kitap’taki “sonsuz yaşam”, asla son bulmadığı gerçeğinden daha fazlasını ifade eder. Bir kez daha, yaratılışta olan şeyler bunu anlamamıza yardım eder. Adem ve Havva ölümsüz olabilme olasılığı ile yaratıldı. Tanrı onları yemyeşil ve verimli bir bahçeye yerleştirdi. Tanrı ile gizli olmayan paydaşlığın sevincini yaşadılar. Ve işlerinin bereketlenmesinden ve emeklerinin meyvelerinden zevk aldılar. Yine de meyvesinden zevk alamayacakları tek ağaç vardı, İyiyi ve Kötüyü Bilme Ağacı. Tanrı onları şu sözlerle uyardı “Ondan yediğin gün kesin ölürsün” (Yaratılış 2:17).

İlginç bir şekilde, yedikleri gün fiziksel olarak ölmediler. Yine de kesinlikle, günah ve ölüm dünyaya işledikleri günah yüzünden girdi (Romalılar 5:12). Eninde sonunda fiziksel olarak öleceklerdi; ancak meyveden yedikleri gün ruhsal anlamda öldüler. Tanrı ile olan paydaşlıkları bozuldu. Tanrı’nın lanetini alarak O’nun bereketini değil utanç ve yabancılaşmayı deneyimlediler ve O’nun bulunduğu orijinal dünyasal yerden kovuldular. İsa’nın verdiği gerçek “yaşam”, “sonsuz yaşam” aslında Tanrı’yı bilme ve samimi bir ilişkiye sahip olabilme konumuna tekrar gelmek için bir onarılma işidir. Bu Tanrı’nın yüceliği için işlerimizden sevinç duyabileceğimiz ve Tanrı’nın bereketlerinin sevincini deneyimleyebileceğimiz anlamına gelir. Daha sonra Yuhanna’nın müjdesinde Mesih’in kendisi Baba’ya dua eder, “Sonsuz yaşam, tek gerçek Tanrı olan seni ve gönderdiğin İsa Mesih’i tanımalarıdır” (17: 3). Çünkü günah Tanrı ile olan paydaşlığımızı bozdu, “yeniden doğmak” zorundayız tıpkı İsa’nın önceden Yuhanna 3. bölümde Nikodim’e söylediği gibi. Yani Ruh gelmeli ve bize yeni bir yaşam vermeli ve de yenileyen gücüyle bizi yeni yaratılışın parçası yapmalı.

Yuhanna 11’de Lazar’ın ölümünden sonra İsa Marta’ya şöyle dedi ““Diriliş ve yaşam Ben’im” dedi. “Bana iman eden kişi ölse de yaşayacaktır. Yaşayan ve bana iman eden asla ölmeyecek.” Mesih’e güvenen ve ölümünü bilen kişi, Tanrı ile daha derin ve daha samimi bir iletişim kurabilecek dirilmiş ve yüceltilmiş bir bedenin umuduna sahiptir. Aynı zamanda Mesih’e güvenen bu kişiler “ölse de yaşayacaktır”. Onlar basitçe Tanrı’yı bilmenin yeni bir aşamasına geçerler. Elçi Pavlus Filipililere yazdığı mektubunda buna benzer bir şey söyledi: “Çünkü benim için, yaşamak Mesih’tir, ölmek kazançtır” (Filipililer 1:21). Eğer yaşam Mesih’se, fiziksel ölüm O’nda sahip olduğumuz yaşamımızın sonsuz olmasıdır. Bu yeni ve daha iyi bir yaşamdır. İsa’nın vermeye geldiği bol yaşam budur (Yuhanna 10:10). Bu sonsuz yaşamdır. Kısacası, “Yaşam budur!”

William B. Barcley

İlk kez Tabletalk Dergisinde yayınlanan makalenin ingilizce versiyonunu aşağıdaki linkte bulabilirsiniz.

https://www.ligonier.org/learn/articles/have-eternal-life/