MELEKLER

Tanrı Doğaüstü Aracılar Kullanır

“Efendim, bunlar ne?” diye sordum. Benimle konuşan melek, “Bunların ne olduğunu sana göstereceğim” diye yanıtladı. Mersin ağaçları arasında duran adam da, “Bunlar dünyayı dolaşmak için RAB’bin gönderdikleridir” diye açıkladı.

Zekeriya 1:9-10

Melekler (“haberciler” anlamına gelir), insanlar da dahil olmak üzere Tanrı’nın yarattığı iki tür kişisel varlıktan birisidir. Melekler sayıca fazladır (Matta 26:53, Luka 20:35). Bu varlıklar, kendilerini insanlara fiziksel olarak gösterebilseler de, normal şartlar altında gözle görünmeyen ve bir bedene sahip olmayan düşünebilen ahlaki varlıklardır (Yaratılış 18:2- 19:22, Yuhanna 20:10-14, Elçilerin İşleri 12:7-10). Evlenmezler ve ölümlü değillerdir (Matta 22:30, Luka 20:35-36). Herhangi bir noktadan diğerine hızlıca gidebilirler ve birçoğu küçük alanlarda topluca durabilir (Luka 8:30’ da düşmüş meleklere yapılan bir referans).

Her şeyin başlangıcında insanlar gibi melekler de Tanrı’nın gözetimi altında tutuldu ve bazıları günaha düştü. Bu gözetimin sonucunda, sınavı geçen meleklerin birçoğu şimdi kutsallık ve ölümsüz bir yücelik konumunda bulunmaktadırlar. Gökler onların sürekli Tanrı’ya tapındıkları (Mezmur 103:20-21, 148:2) karargahlarıdır (Matta 18:10, 22:30, Vahiy 5:11) ve buradan Tanrı’nın isteği doğrultusunda Hristiyanlara hizmet etmek amacıyla çıkarlar (İbraniler 1:14). Bunlar “kutsal” ve “seçilmiş” melekler olarak adlandırılır (Matta 25:31, Markos 8:38, Luka 9:26, Elçilerin İşleri 10:22, 1.Timoteos 5:21, Vahiy 14:10) ve şimdi Tanrı’nın Mesih aracılığıyla sergilediği lütuf sayesinde önceden bildiklerinden daha fazla tanrısal bilgeliğe ve yüceliğe tanıklık etmektedirler (Efesliler 3:10, 1.Petrus 1:12).

Bahsettiğimiz Kutsal Melekler imanlıları (Mezmur 34:7, 91:11), özellikle çocukları özel bir şekilde korurlar (Matta 18:10) ve sürekli olarak kilisede yaşanan her şeyi izlerler (1.Korintliler 11:10). Tanrı’yla ilgili konularda insanlara kıyasla daha bilgili oldukları ima edilir (Markos 13:32) ve ölüm anı geldiğinde insanlara özel bir şekilde hizmet ettikleri düşünülür (Luka 16:22), ancak bu konu üzerinde daha detaylı bilgilere sahip değiliz. Ne zaman meleklerin hizmetine ihtiyaç duyarsak, meleklerin bizlerle ilgilendiklerini ve bizleri kayırdıklarını biliriz. Nasıl ki dünya Hristiyanların altüst olmalarını umut ediyorsa, aynı şekilde meleklerde Hristiyanların yaşamlarında lütfun galip geldiğini görmek için onları özel bir şekilde gözetirler.

Eski Antlaşma’da, bazen Tanrı’yla özdeşleşen ve diğer zamanlarda Tanrı’dan ayrılan gizemli “Rabbin Meleği” ya da “Tanrı’nın meleği” kelimeleri sıkça karşımıza çıkar (Yaratılış 16:7-13, böl. 18; 22: 11-18; 24:7, 40; 31:11-13; 32:24-30; 48:15-16; Mısır’dan Çıkış 3:2-6; 14:19; 23:20-23; 32:34-33:5; Çölde Sayım 22:22-35; Yeşu 5:13-15; Hakimler 2:1-5; 6:11-23; 9:13-23). Bu bir anlamda, Tanrı’nın kendi habercisi olarak harekete geçmesidir ve genel olarak Oğul Tanrı’nın beden almadan önce bu şekilde kendini gösterdiği düşünülür.

Meleklerin yaptığı işler, Tanrı’nın kutsal kurtuluş planı içerisindeki dönüm noktalarında özellikle göze çarpar (iman atalarının dönemi, Mısır’dan Çıkış ve Kutsal Yasa’nın verilişi, Babil sürgünü ve geri dönüş dönemleri, İsa Mesih’in doğumu, dirilişi ve göğe alınması) ve İsa Mesih’in ikinci gelişinde Meleklerin önemi tekrar gözler önüne serilecektir. (Matta 25:31; Markos 8:38)