Bize Ulaşın
viachristushizmetleri@gmail.com

KENDİNİ İNKÂR ETMEK

Tanrı bizlere, kendimizi “Tanrı’ya diri, kutsal ve O’nu hoşnut eden bir kurban olarak” sunmamızı ve ruhsal tapınmamızın bu olduğunu söylemektedir (Romalılar 12:1). Bizler artık kendimize ait değiliz; bu nedenle de kendi irademiz ya da düşünüşümüz, hareketlerimizi yönlendirmemelidir. Bizler, Rab’be aitiz; bu sebeple O’nun iradesinin ve arzusunun tüm davranışlarımız üzerinde etkin olmasına izin vermeliyiz. Kendi mantığımızı bir kenara koyup O’nun yönlendirişini kabul edelim. Çünkü eğer sadece kendi düşünüşümüzün ışığıyla hareket etmeye çalışırsak, mahvolacağız. Eğer düşünüşümüz Kutsal Ruh’un yönlendirişine bırakılırsa, artık biz yaşamayız ama Mesih bizde yaşar (Galatyalılar 2:20). Düşünüşümüzün boyun eğmesi, Mesih’in öğrencilerinden istemiş olduğu, kendini inkar etmedir. Bir kişinin yaşantısını yönlendiren prensip bu olduğunda, tüm açgözlülük ve bencillik dışarı atılmaya zorlanacaktır.

Pavlus bu öğretiyi, Titus’a yazdığı şu sözlerle toparlamaktadır: “Çünkü Tanrı’nın bütün insanlara kurtuluş sağlayan lütfu ortaya çıkmıştır. Bu lütuf Tanrısızlığı ve dünya arzularını reddedip bu dünyada sağduyulu, doğru ve Tanrı yoluna yaraşır bir yaşam sürebilmemiz için bizi eğitiyor. Bu arada, mübarek midimizin gerçekleşmesini, ulu Tanrı ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in yücelik içinde gelmesini bekliyoruz” (Titus 2:11-13). Kurtuluşun amacı bir sonraki ayette görülmektedir: “…her suçtan kurtarmak, arıtıp kendisine ait ve iyilik etmekte gayretli bir halk yapmak” (Titus 2:14). Pavlus, ilk önce Tanrı’nın lütfundan bahsederek bizlere de sevgiyi teşvik ediyor. Daha sonra, Tanrı’ya hizmet etmemizi önleyen iki engeli ortadan kaldırıyor: Tanrısızlık ve dünyasal arzular. Pavlus, Hristiyan yaşantısını üç sıfatla tanımlıyor: Ayık olmak, adil (doğru) olmak, Tanrı’ya yaraşır yaşamak. Ayık olmak; paklık, öz denetim ve Tanrı’nın bizlere verdiklerini dürüst ve dikkatli bir şekilde kullanmaktır. Doğruluk, diğer insanlarla olan ilişkilerde adil ve dürüst olmak demektir. Tanrısallık ise bizleri dünyasal insanlardan farklı kılan ve kutsallıkta bizleri Tanrı’yla birleştiren şeydir.